ജീവന്റെ വിളക്ക്
എന്‍റെ ജീവനില്‍
നീയൊരു കെടാ വിളക്ക്
എന്‍റെ വേനലില്‍ പെയ്തിറങ്ങിയ മഴ...
അഗാധ പ്രണയത്തിന്‍ അലകള്‍ പോലെ
ആഴിയിന്‍ തിരകള്‍ പോലെ
ധരയില്‍ കുതിരും മഞ്ഞു തുള്ളി പോലെ
എന്‍റെ മോഹങ്ങളില്‍
നീയൊരു സ്നേഹ സ്പന്ദനം
ആത്മാവില്‍ നിറയും
രാഗ സ്പര്‍ശം.
എന്നിലെ നിന്നെ അറിയുന്നു ഞാന്‍
എന്‍റെ ഏകാന്തതയില്‍ നീയൊരു
സ്നേഹ സാന്ത്വനം
എന്‍റെ സ്മൃതിയില്‍ നീ ഒരു പനിനീര്‍ പുഷ്പം
ഒരിക്കലും കൊഴിയാത്ത നിത്യ പുഷ്പം
നിന്‍ ചുടു നിശ്വാസം ഇന്നെന്‍
മേനിയില്‍ ഒരു സുഗന്ധം
നിന്‍ കര ലാളനമെന്‍ സ്വപ്ന സായൂജ്യം
നീ ഏന്റെ പ്രാണന്‍
എന്‍റെ ജീവന്റെ പൂര്‍ണത
പ്രണയനൊമ്പരം ചാലിച്ച കവിത...നന്ന്....
ReplyDeleteകണ്ണും പൂട്ടിയിരുന്നു കവിതകള്‍ എഴുതി വിടുകയാണോ ? ഇന്നലെ ഒന്ന് ,ഇന്ന് രണ്ടു ..നാളെ ? പുറത്തേക്കിറങ്ങി (ബൂ )ലോകത്ത് എന്തെല്ലാം വിശേഷങ്ങള്‍ നടക്കുന്നു എന്ന് കൂടി അറിയാന്‍ ശ്രമിക്കൂ ..:)
ReplyDelete:)
ReplyDeleteപ്രണയാതുരം. നേര്‍ത്ത മഴച്ചാറല്‍
ReplyDeleteപോലൊരു ചിണുങ്ങല്‍. നന്നായി.
പ്രണയനൊമ്പരം :)
ReplyDeleteപൂര്‍ണ്ണമായ ഒരു രചനയായി തോന്നി..
ReplyDelete