നൊമ്പരത്തിന് നനവുള്ള വിഴുപ്പിന്
ബാക്കിയായ് ഒരു പിറവി
ആരോ പേറും ശാപത്തിന്
മൂകസാക്ഷിയായ് ഒരു ജന്മം
തീരാദു:ഖത്തിന് പാരവാരത്തില്
ഊളിയിടുമൊരു ജീവന്
എല്ലാറ്റിനും ഒടുക്കം ഒരു
അമ്മതൊട്ടില്..
നിഷ്കളങ്ക ബാല്യത്തിന് താരാട്ടില്
തിരശ്ശീല വീഴ്ത്തുമൊരു മാതൃത്വം
ചൈതന്യം മാഞ്ഞ മുഖത്തില്
വിഹാസത്തിന് വിഘ്നം
ജീവിത പ്രയാണത്തിന് കാലിടറും
താളങ്ങളില് പെറ്റമ്മയോടൊരു ചോദ്യം
അമ്മേ..എന്തിനെന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു?
നിഷേധിക്കപ്പെട്ട മാതൃസ്നേഹം
തിരികെ നല്കുമോ എനിക്ക്..
നിന് മടിത്തട്ടില് തലചായ്പ്പാന്
കൊതിയായ് ഇന്നിതാ ഞാന്
എന്റെ ഹൃദയസ്പന്ദനങ്ങളില്
അമ്മയുടെ തലോടല്
എന് നയനങ്ങളില്
നിന് വാത്സല്യത്തിന് ചുംബനം
എല്ലാം ഒരു മോഹമായി
ഇന്നെന്നില് പെയ്തിറങ്ങും വര്ഷം
എന്റെ ഓര്കളില് ഞാന് തിരയും
ആ മുഖം ഇന്നെനിക്ക് അന്യം
ഒരു കിട്ടാക്കനി എന്റെ അമ്മ
സായാഹ്നങ്ങളുടെ അസ്തമയത്തില്
ചിന്തകള്ക്ക് തിരി കൊളുത്തുമ്പോള്
എന്റെ നിറയുന്ന മിഴികളില്
ഒരു താരാട്ടിന് നഷ്ടബോധം,
നികൃത ജന്മത്തിന് തുടര്ച്ചയില്
യാദൃശ്ചികമല്ലാത്ത
വിസ്മൃതിയുടെ പെരുമഴ
എന്റെ ഏകാന്ത വീഥിയില്
പതിയും കാല്പ്പാടിനു വേണ്ടി
ഒരു കാത്തിരിപ്പ്
ഈ കാത്തിരിപ്പെനിക്ക് തരുമോ
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ സത്യമാക്കി,,?
അനാഥത്വം പേറി ഹോമിക്കപ്പെടുന്ന
എന്റെ ജീവനില് ഉദിക്കുമോ
പ്രതീക്ഷയുടെ നക്ഷത്രം ..?
എല്ലാം ഒരു ഏകാകിനിയുടെ
കനവുകളായ് പരിണമിക്കുമ്പോള്
ഈ പോറ്റമ്മക്കാവില്ലല്ലോ പെറ്റമ്മയാകാന്....
________________________________________________